trueliving
New member
Durgunluk, yer zayıflığı, yurt dışından ucuz rekabet: Alman çelik endüstrisi derin bir kriz içindedir. Bu, handelsblatt konferansının bir parçası olarak endüstrinin toplantısında da hissedilebilir. Endüstri şimdi siyaset umuyor – ilk parlak noktalar görülebilir.
Heinz Jörg Fuhrmann artık geri çekilmesi gerekmiyor. 68 yaşındaki çocuk, son zamanlarda endüstri Riese Salzgitter'ın CEO'su olarak çelik endüstrisinde yönetici olarak çalıştı.
Yatırımcılardan, çalışanlardan, müşterilerden, müşterilerden ve sektör meslektaşlarından veya siyasetten, hassasiyetlere dikkat etmek her zaman gerekliydi. Şimdi, Horvath Management Danışmanlığı'nda çok sayıda kıdemli danışman olarak bir iş için olası bir emekli alışverişinde bulunan Fuhrmann özgürce konuşabilir.
Ve Almanya'daki çelik endüstrisinin mevcut statüsü hakkındaki kararı yıkıcı: “Endüstri uçurumda.”
Aslında, en azından Avrupa'nın en büyüğü ve dünya çapında en büyük yedinci en büyük yerel çelik konumu derin bir krizde. Üç yıldır, çiğ çelik üretimi 40 milyon ton sınırın altında ve dolayısıyla durgunluk düzeyinde, Stahl Business Association'a bildirildi.
Piyasa arzı da tarihi bir alçaktan düştü. Sanayi Derneği'ne göre, bu sadece dünyanın geri kalanının aksine değil, AB'deki diğer sanayileşmiş ülkelerin aksine.
Ana genel müdür Kerstin Maria Rippel, “Şu anda, kalıcı durgunluk, büyüyen konum dezavantajları ve üçüncü ülkelerden ucuz çelik nedeniyle ithalat baskısı üçlüsü kaldırılmayacak.” Diyor.
ThysSenkrupp üretim hacmini azaltır
Almanya'nın en büyük üreticisi ThysSenkrupp Steel Europe'da açıklanan kapasite ayarlamaları da bunun bir ifadesidir. Duisburg'daki merkezde, üretim hacmi 11.5 milyondan sadece dokuz milyon tona düşürülecek.
Essen'deki Zeche Zollvelein'in yerinde “Handelsblatt” konferansında “gelecek Stahl” nda Rippel şimdi siyasette “cesur eylem” uyarıyor. Diyerek şöyle devam etti: “Almanya ve Avrupa'nın endüstriyel konumunu güçlendirmek için, şimdi acilen uluslararası rekabetçi enerji maliyetlerine ve etkili bir CO2 gen tazminatı da dahil olmak üzere AB düzeyinde ticaret koruma mekanizmalarına ihtiyacımız var.”
Çünkü bu ülkedeki yüksek maliyetler ve Avrupa Birliği'ndeki ucuz ithalata karşı koruma eksikliği şirketler için zorlaşıyor ve bazen varlıklarını tehdit ediyor. Özellikle klasik ve kömür ile doğrudan azaltma sistemleri olarak adlandırılan klasik ve birlikte yoğun bir patlama fırın yolundan ayrılma ile iklim tarafsızlığına doğru pahalı bir dönüşümün ortasına koyacakları için. İdeal olarak, bunlar yeşil hidrojen ile çalıştırılacaktır. Rippel, “Şimdi hiçbir şey olmuyorsa, düziz,” diye uyarıyor Rippel.
Ve bunun bir bütün olarak Almanya üzerinde etkisi var. Dernek lideri, “Çelik sadece pek çok kişinin endüstrisi değil, aynı zamanda Almanya'daki katma değerin temeli” diye açıklıyor. Bu ülkedeki üretim değerinin neredeyse dörtte biri çelik endüstrisine ve alıcılarına otomobilden makine mühendisliğine ve metal işlemeye, inşaat sektörüne kadar ortaya çıkıyor.
“Özellikle, endüstriyel ortam boyutlu iş çelik yoğun. Sonunda, bu yaklaşık dört milyon işi etkiler.
Durum artık Donald Trump'ın ticaret politikası tarafından daha da kötüleşiyor. ABD Başkanı son zamanlarda çelik ve alüminyum ithalatına yüzde 25'lik cezalandırıcı tarifeler getirdi. Bundan bağımsız olarak, Amerikalılar ithalatlara bağlıdır. Çünkü ABD'de her tür çelik hala üretilmiyor.
AB'deki her üç ton çelik zaten Asya'dan geliyor
Yakın zamanda ABD'ye teslim edilen yaklaşık 23 milyon tonun bazılarının yeni ticaret yollarına yönlendirilmesi muhtemeldir. Uzman Fuhrmann, büyük ölçüde açık pazarları ile hedef olduğunu söylüyor. “Eğer patlarsak, o kadar da kötü olmazdı.
Ve yurtdışından ucuz teslimatlar yoluyla baskı zaten yüksek. Avrupa'da kullanılan her üç ton çelik, AB sınırının dışından, özellikle büyük aşırı kapasitenin olduğu Asya'dan geliyor.
Stahl Holding Saar'ın başkanı Stefan Rauber, “Çin 1.1 milyon ton çelik üretiyor ve yarısını dünyanın bir yerinde dağıtır.” Diyor. “Bu bir sorun.
Endüstri etkili dış ticaret koruması istiyor. Özellikle haksız rekabet koşullarından bahsettiğinden. Piyasa uzmanları, ulaşım dahil ithalat bobinlerinin fiyatının kısmen Avrupa'daki üretim maliyetlerinin önemli ölçüde altında olduğunu bildirmektedir.
Elektrik ve gaz fiyatları veya ağ masrafları açısından Alman siyasetine acil itirazlar gibi koruyucu önlemler talepleri de yenidir. Dernek şefi Rippel, “Bunu 2020'de Stahl Eylem Konseptinde ve aynı zamanda geçen yıl Federal Eyaletlerin Çelik Kampanya Planında yazdık” diyor.
İki büyük parlak nokta
“Bununla birlikte, uygulama her zaman durdu. Neyse ki, nihayet parlak noktalar var: yakın zamanda AB'nin Federal ve Metals Eylem Planı tarafından karar verilen 500 milyar avro özel fonu.
“Her ikisi de jeopolitik tehditlerin son zamanlarda harekete geçtiğini gösteriyor.
Özel fondan, çelik endüstrisi “acilen ihtiyaç duyulan ekonomik dürtü” umuyor. Her durumda, Saarstahl patronu Rauber büyük bir fırsattan bahsediyor. “Paket bir bütün olarak ekonomi için bir itiş verebilir.
Thyssenkrupp'ın çelik patronu Dennis Grimm de benzer şekilde görüyor. “Umarım Almanya'da olumlu bir ekonomik iklim alırız, böylece genel olarak piyasalar analiz edilir.”
Stahl Business Association, AB'nin eylem planını önemli bir sinyal olarak yorumluyor. Ana Genel Müdür Rippel, “Komisyon başkanı Ursula von der Luyen ile 14 gün önce planlar yayınlanana kadar stratejik diyalogdan, Brüksel'in durumun ciddiyetini tanıdığını gösteriyor.” Diyor. Rippel için, belirli çelik türleri için ithalat kotalarının azaltılmasına sahip kağıt, toplam yüzde 15, Nisan ayından itibaren korumaların sıkılaştırılması ve sınır tazminat mekanizması 'CBAM'ın “gameChanger” e bile açıklanmış bir reformu var.
IG Metall Birliği daha az öforiktir. Eylem planı bazı noktalarda belirsiz kalır. Birliğin ikinci başkanı Jürgen Kerner'i vurgulayan Avrupa çelik endüstrisi için yüksek enerji fiyatları en acil sorundur.
“Bu tanınıyor, ancak rekabetçi bir elektrik fiyatına yol açan hızlı, somut bir önlem yok.
Carsten Dierig Düsseldorf'ta bir ekonomik editördür. Ticaret ve tüketim malları, makine mühendisliği ve çelik endüstrisi ile geri dönüşüm ve orta ölçekli şirketler hakkında rapor veriyor.
Heinz Jörg Fuhrmann artık geri çekilmesi gerekmiyor. 68 yaşındaki çocuk, son zamanlarda endüstri Riese Salzgitter'ın CEO'su olarak çelik endüstrisinde yönetici olarak çalıştı.
Yatırımcılardan, çalışanlardan, müşterilerden, müşterilerden ve sektör meslektaşlarından veya siyasetten, hassasiyetlere dikkat etmek her zaman gerekliydi. Şimdi, Horvath Management Danışmanlığı'nda çok sayıda kıdemli danışman olarak bir iş için olası bir emekli alışverişinde bulunan Fuhrmann özgürce konuşabilir.
Ve Almanya'daki çelik endüstrisinin mevcut statüsü hakkındaki kararı yıkıcı: “Endüstri uçurumda.”
Aslında, en azından Avrupa'nın en büyüğü ve dünya çapında en büyük yedinci en büyük yerel çelik konumu derin bir krizde. Üç yıldır, çiğ çelik üretimi 40 milyon ton sınırın altında ve dolayısıyla durgunluk düzeyinde, Stahl Business Association'a bildirildi.
Piyasa arzı da tarihi bir alçaktan düştü. Sanayi Derneği'ne göre, bu sadece dünyanın geri kalanının aksine değil, AB'deki diğer sanayileşmiş ülkelerin aksine.
Ana genel müdür Kerstin Maria Rippel, “Şu anda, kalıcı durgunluk, büyüyen konum dezavantajları ve üçüncü ülkelerden ucuz çelik nedeniyle ithalat baskısı üçlüsü kaldırılmayacak.” Diyor.
ThysSenkrupp üretim hacmini azaltır
Almanya'nın en büyük üreticisi ThysSenkrupp Steel Europe'da açıklanan kapasite ayarlamaları da bunun bir ifadesidir. Duisburg'daki merkezde, üretim hacmi 11.5 milyondan sadece dokuz milyon tona düşürülecek.
Essen'deki Zeche Zollvelein'in yerinde “Handelsblatt” konferansında “gelecek Stahl” nda Rippel şimdi siyasette “cesur eylem” uyarıyor. Diyerek şöyle devam etti: “Almanya ve Avrupa'nın endüstriyel konumunu güçlendirmek için, şimdi acilen uluslararası rekabetçi enerji maliyetlerine ve etkili bir CO2 gen tazminatı da dahil olmak üzere AB düzeyinde ticaret koruma mekanizmalarına ihtiyacımız var.”
Çünkü bu ülkedeki yüksek maliyetler ve Avrupa Birliği'ndeki ucuz ithalata karşı koruma eksikliği şirketler için zorlaşıyor ve bazen varlıklarını tehdit ediyor. Özellikle klasik ve kömür ile doğrudan azaltma sistemleri olarak adlandırılan klasik ve birlikte yoğun bir patlama fırın yolundan ayrılma ile iklim tarafsızlığına doğru pahalı bir dönüşümün ortasına koyacakları için. İdeal olarak, bunlar yeşil hidrojen ile çalıştırılacaktır. Rippel, “Şimdi hiçbir şey olmuyorsa, düziz,” diye uyarıyor Rippel.
Ve bunun bir bütün olarak Almanya üzerinde etkisi var. Dernek lideri, “Çelik sadece pek çok kişinin endüstrisi değil, aynı zamanda Almanya'daki katma değerin temeli” diye açıklıyor. Bu ülkedeki üretim değerinin neredeyse dörtte biri çelik endüstrisine ve alıcılarına otomobilden makine mühendisliğine ve metal işlemeye, inşaat sektörüne kadar ortaya çıkıyor.
“Özellikle, endüstriyel ortam boyutlu iş çelik yoğun. Sonunda, bu yaklaşık dört milyon işi etkiler.
Durum artık Donald Trump'ın ticaret politikası tarafından daha da kötüleşiyor. ABD Başkanı son zamanlarda çelik ve alüminyum ithalatına yüzde 25'lik cezalandırıcı tarifeler getirdi. Bundan bağımsız olarak, Amerikalılar ithalatlara bağlıdır. Çünkü ABD'de her tür çelik hala üretilmiyor.
AB'deki her üç ton çelik zaten Asya'dan geliyor
Yakın zamanda ABD'ye teslim edilen yaklaşık 23 milyon tonun bazılarının yeni ticaret yollarına yönlendirilmesi muhtemeldir. Uzman Fuhrmann, büyük ölçüde açık pazarları ile hedef olduğunu söylüyor. “Eğer patlarsak, o kadar da kötü olmazdı.
Ve yurtdışından ucuz teslimatlar yoluyla baskı zaten yüksek. Avrupa'da kullanılan her üç ton çelik, AB sınırının dışından, özellikle büyük aşırı kapasitenin olduğu Asya'dan geliyor.
Stahl Holding Saar'ın başkanı Stefan Rauber, “Çin 1.1 milyon ton çelik üretiyor ve yarısını dünyanın bir yerinde dağıtır.” Diyor. “Bu bir sorun.
Endüstri etkili dış ticaret koruması istiyor. Özellikle haksız rekabet koşullarından bahsettiğinden. Piyasa uzmanları, ulaşım dahil ithalat bobinlerinin fiyatının kısmen Avrupa'daki üretim maliyetlerinin önemli ölçüde altında olduğunu bildirmektedir.
Elektrik ve gaz fiyatları veya ağ masrafları açısından Alman siyasetine acil itirazlar gibi koruyucu önlemler talepleri de yenidir. Dernek şefi Rippel, “Bunu 2020'de Stahl Eylem Konseptinde ve aynı zamanda geçen yıl Federal Eyaletlerin Çelik Kampanya Planında yazdık” diyor.
İki büyük parlak nokta
“Bununla birlikte, uygulama her zaman durdu. Neyse ki, nihayet parlak noktalar var: yakın zamanda AB'nin Federal ve Metals Eylem Planı tarafından karar verilen 500 milyar avro özel fonu.
“Her ikisi de jeopolitik tehditlerin son zamanlarda harekete geçtiğini gösteriyor.
Özel fondan, çelik endüstrisi “acilen ihtiyaç duyulan ekonomik dürtü” umuyor. Her durumda, Saarstahl patronu Rauber büyük bir fırsattan bahsediyor. “Paket bir bütün olarak ekonomi için bir itiş verebilir.
Thyssenkrupp'ın çelik patronu Dennis Grimm de benzer şekilde görüyor. “Umarım Almanya'da olumlu bir ekonomik iklim alırız, böylece genel olarak piyasalar analiz edilir.”
Stahl Business Association, AB'nin eylem planını önemli bir sinyal olarak yorumluyor. Ana Genel Müdür Rippel, “Komisyon başkanı Ursula von der Luyen ile 14 gün önce planlar yayınlanana kadar stratejik diyalogdan, Brüksel'in durumun ciddiyetini tanıdığını gösteriyor.” Diyor. Rippel için, belirli çelik türleri için ithalat kotalarının azaltılmasına sahip kağıt, toplam yüzde 15, Nisan ayından itibaren korumaların sıkılaştırılması ve sınır tazminat mekanizması 'CBAM'ın “gameChanger” e bile açıklanmış bir reformu var.
IG Metall Birliği daha az öforiktir. Eylem planı bazı noktalarda belirsiz kalır. Birliğin ikinci başkanı Jürgen Kerner'i vurgulayan Avrupa çelik endüstrisi için yüksek enerji fiyatları en acil sorundur.
“Bu tanınıyor, ancak rekabetçi bir elektrik fiyatına yol açan hızlı, somut bir önlem yok.
Carsten Dierig Düsseldorf'ta bir ekonomik editördür. Ticaret ve tüketim malları, makine mühendisliği ve çelik endüstrisi ile geri dönüşüm ve orta ölçekli şirketler hakkında rapor veriyor.